Daan, mijn beste vriend, houd heel erg veel van horror films. Ik deelde deze passie totaal niet met hem. Op mijn basisschool keek ik samen met de klas elke maand op de vrijdag een film. Om de beurt mocht een klasgenoot de film kiezen. Wie mocht kiezen werd bepaald aan de hand van een spel. De winnaar kreeg de keuze. Op één van de vrijdagen mocht Dianthe, een meisje uit de klas, de film kiezen. Ze koos toen een horrorfilm. Apart genoeg vond mijn lerares dit geen probleem. De film was bedoeld voor veel oudere kinderen, maar toch liet ze ons kijken. Ik heb hier toen heel lang nachtmerries aan over gehouden. Ik dacht dat ik hier nooit meer af zou komen. En nu jaren later, ben ik dat gelukkig wel. Sterker nog, ik heb er nu net zo’n grote passie voor als mijn beste vriend Daan. We kijken elke week een horrorfilm samen. Na veel avonden waren de horrorfilms op. Ook was het bijna zomervakantie. Het leek ons heel erg gaaf om naar een echt spookhuis te gaan.
Frankrijk
In Frankrijk stond een heel oud kasteel. Ik had contact gezocht met de eigenaar hiervan. Mijn beste vriend en ik besloten om in een hotel vlakbij het kasteel te slapen. Vroeg in de ochtend gingen we op pad om rond te vragen naar enge verhalen. We hadden als plan om te overnachten in de kamer van het kasteel waar de meeste paranormale activiteit is. We keken bij verschillende mediums online of er iemand was die ons kon begeleiden bij ons avontuur. We waren er beide van overtuigd dat er wel degelijk zoiets bestond als geesten.
Overnachting
Na veel verhalen te hebben aangehoord kozen we ervoor om in de toren van de koningin te overnachten. Hier was de geest van de koningin uit 1500 het vaakst gezien. Een paragnost zou ons na de overnachting opzoeken en onderzoeken of er bovennatuurlijke krachten waren die ons hadden bezocht. De kamer was donker. Alles kraakte, van de trapleuning tot aan het plafond. Buiten waaide de wind langs de kapotte ramen. Alles leek extra luguber door de regen die er ook bij was gekomen. Mijn beste vriend en ik legde allebei onze slaapzak op de grond en gingen aan een tafel zitten die in de toren stond. De sfeer was heel gespannen. Ik was bang, maar ook heel benieuwd naar wat we te zien zouden krijgen. Voor nu was het tijd om te wachten, en te luisteren.